Η Σέριφος...

1η Μελοποίηση...

2η Μελοποίηση...

Κι είναι πρωί σαν Κυριακή 
Κι όλο κοιτώ το αύριο 
Διώχνω το χθες ως την αυγή 
Κι έπειτα νιώθω κάμπριο.

Ναι, η ζωή είναι πικρή 
δε θυσιάζει τ' όνειρο. 
Και μένω πίσω σκεπτική 
να ξεφυλλίζω Όμηρο.

Κοίτα, πιες τη γλύκα της ζωής, είπες,  
σαν το νερό στην έρημο 
στήσε το παραγάδι της, τόνισες,
δίχως το φως στη Σέριφο.