1) Παντού γύρω μου βλέπω γκρι, μαύρο και συνδυασμούς αυτών των δυο χρωμάτων. Πουθενά τριγύρω δε βλέπω φυσικά χρώματα. Τα μοναδικά χρώματα είναι αυτά των αντικειμένων, όπως των μαρκαδόρων, των αυτοκινήτων και των διακοσμητικών. Εκτός αν κάνω μια εξαίρεση και κοιτάξω κάποιο φυτώριο ή κάποιο μπαλκόνι με λουλούδια. Το γκρι προσπαθεί συνεχώς να εξαπλωθεί. Επεκτείνεται, καταστρέφοντας το πράσινο, ώστε να χτιστεί άλλη μια πολυκατοικία γκρι ή και μια ολόκληρη πόλη. Καταφέρνει πάντοτε να καταστρέψει το λίγο πράσινο, ώστε να ξεφυτρώσει οτιδήποτε γκρι ή μαύρο. Ο ουρανός μαύρος απ' τα καυσαέρια των αυτοκινήτων. Όπως βλέπω, οι άνθρωποι καθόλου δε νοιάζονται για τον ουρανό. Απ' ό,τι βλέπω, για να πάνε στο μαγαζί που θέλουν, παίρνουν το αυτοκίνητο. Ακόμη κι αν το μαγαζί βρίσκεται ένα τετράγωνο μακριά. Όλοι είναι άγνωστοι ακόμη κι αν μένουν στο διπλανό διαμέρισμα.Τους είναι άγνωστος πια κι ο άνθρωπος του διπλανού διαμερίσματος. Κανείς δε μιλάει με τον διπλανό, εκτός αν είναι φίλος, γνωστός ή ανήκει στην οικογένεια. Όλους όσους έχω δει να περπατούν δίπλα μου κάθε μέρα δεν τους ξαναβλέπω. Η πόλη έχει πολλή φασαρία ό,τι ώρα κι αν είναι. Κάνουν μια εξαίρεση στις ώρες κοινής ησυχίας, που μειώνεται λίγο η φασαρία. Με λίγα λόγια η ζωή στην πόλη είναι σα μιαν ασπρόμαυρη, βουβή» ταινία του παλιού εμπορικού κινηματογράφου.
*****
2) Όταν κοιτάω απ' το παράθυρο, αισθάνομαι άδεια, σα να μην έχω ζωή μέσα σου. Νιώθω ότι δεν έχω τίποτε να μου προσφέρει λίγη χαρά, να μ' ολοκληρώσει, να με κάνει ευτυχισμένη. Ζω καθημερινά στην ίδια καταθλιπτική εικόνα Χωρίς χρώματα, χωρίς γλυκές μυρωδιές, χωρίς λιακάδα.
Σκέφτομαι πως θα ήθελα να έχω μια άλλη ζωή, διαφορετική. Ονειρεύομαι χρώματα. Πολλά χρώματα, δέντρα, πουλιά, λουλούδια, κάθε λογής πρασινάδες. Θέλω να τρέξω, να παίξω με φίλους, να μυρίσω ποικίλα λουλούδια. Κάθε μου μέρα θα ήθελα να εμπνέεται από διαφορετικά όνειρα!
*****
3) Δεν αντέχω πια μέσα σ' αυτό το σκοτεινό και κλειστό δωμάτιο. Βαρέθηκα να βλέπω αυτό το μονόχρωμο, μουντό γκρι. Δε θέλω να βλέπω τον μαύρο και σκοτεινό ουρανό. Δε θέλω να βλέπω ανθρώπους δυστυχισμένους, μελαγχολικούς. Θέλω να βλέπω το φως του ουρανού, το χαμόγελο των ανθρώπων να φτάνει ως τ' αυτιά. Θέλω να βλέπω χρώμα στα σπίτια και στις πολυκατοικίες. Θέλω να βλέπω πράσινο, να νιώθω τη φύση δίπλα μου και ν' αναπνέω καθαρό οξυγόνο! Φτάνει πια! Έχω βαρεθεί αυτήν την κατάσταση. Με πνίγει. Θα ήθελα να αλλάξει σύντομα...
*****
4) Κάθε πρωί, όταν ανοίγω το παράθυρα του δωματίου μου, αισθάνομαι θλίψη και μιζέρια. Ο μαύρος, σκούρος ουρανός που κάποτε ήταν φωτεινός μπλε με κάνει να νιώθω στεναχώρια, δυστυχία. Τ' άδεια στενά της άλλοτε χαρούμενης πόλης με τρομάζουν έτσι σκοτεινά που είναι. Οι μονόχρωμες, πυκνοκατοικημένες πολυκατοικίες του γκρι με κάνουν να νιώθω δυστυχής. Μελαγχολώ κάθε φορά που σκέφτομαι τ' όμορφο χωριό που πηγαίνω κάθε καλοκαίρι. Μακάρι να ήταν έτσι κι εδώ. Να μη δούλευα εδώ, να δούλευα κάπου αλλού, κάπου όμορφα. Γιατί αυτό που ζω εδώ είναι απλώς ένα μαρτύριο...
*****
5) Η πόλη που ζούμε μέσα της είναι άκρως μελαγχολική. Αισθάνομαι ένα ρίγος να κυριεύει την ψυχή μου. Ο ουρανός κατάμαυρος, χωρίς ίχνος ήλιου ή χαράς. Το σκοτάδι εξαπλώνεται σε κάθε σημείο, κάνοντάς με να νιώθω όλο και πιο μειονεκτικά. Απλωμένες οι πολυκατοικίες παντού, μπουκώνουν την πόλη. Τα μικρά παιδιά δεν μπορούν να χαρούν την ηλικία τους. Το βλέπω. Εδώ θα τελειώσουν όλα! Η θλίψη και το χάος πλησιάζουν ολοένα και περισσότερο. Ένας μαύρος και σκοτεινός τυφώνας φόβου και μελαγχολίας κυριεύει την πόλη μου αλλά και του ίδιο μου τον εαυτό. Μακάρι να υπήρχε μια ηλιαχτίδα φωτός. Έστω και μία μόνο θα έφερνε ένα περιβάλλον πιο ωραίο! Το χόρτο θα φύτρωνε στο τσιμέντο, οι παιδικές χαρές θα ήταν γεμάτες από αγγελικά χαμόγελα που θα χαίρονταν την ζωή τους παίζοντας ανέμελα. Θα αισθανόμουν μια δύναμη μέσα μου, μια ελπίδα για κάτι καλύτερο. Αλλά όλα χάνονται με το πέρασμα του χρόνου, όλα γίνονται πιο μίζερα, πιο καταθλιπτικά. Εύχομαι να μπορούσα ν' αλλάξω όλη τη φύση. Τόσο για τα παιδιά, όσο και για τους ενήλικες.
*****
6) Αχ Παναγιά μου! Δεν αντέχω άλλο αυτή την ζωή! Πουθενά πράσινο αληθινό, πέρα απ' το ζωγραφισμένο δέντρο στον τοίχο του δωματίου μου. Γιατί πλέον μόνο μέσα από εικόνες βλέπω λουλούδια, δέντρα και φυτά. Μολονότι θέλω ν' ακούσω τον ήχο της φύσης, το μόνο που ακούω είναι ο ήχος των αυτοκινήτων, τη στιγμή που τρέχουν. Αισθάνομαι άρρωστη, όταν περπατάω στον δρόμο και δίπλα μου περνούν ιλιγγιωδώς τ' αυτοκίνητα σφυρίζοντας. Πνίγομαι, όταν, αντί για οξυγόνο, αναπνέω καυσαέριο. Κάθε φορά που ανοίγω τα παράθυρα του δωματίου, τα δάκρυα απ' τα μάτια μου κυλούν σα βροχή. Πάντα θρηνώ την εικόνα που βλέπω καθημερινά. Πολλές φορές νομίζω πως ονειρεύομαι, αλλά δυστυχώς είναι αληθινό. Η δυστυχία μου είναι απερίγραπτη! Νιώθω φυλακισμένη σ' ένα μικρό δωματιάκι απ' όπου δεν μπορώ να βγω έξω. Όλοι οι άνθρωποι είναι λυπημένοι, νευριασμένοι, λείπει το χαμόγελο απ' τα χείλη τους. Θέλω κάποια μέρα να δω έστω και σ' όνειρο τον ήλιο να λάμπει. Θέλω, όταν ανοίξω το παράθυρο, να δω τον καταγάλανο ουρανό, τα φύλλα που το φθινόπωρο πέφτουν και την άνοιξη που ανθίζουν. Χωρίς τη φύση δεν υπάρχει ζωή. Διότι, μόνο αυτή ομορφαίνει τη ζωή σου!
*****"
7) Εδώ νιώθω τρομερή καταπίεση, καθώς με πνίγουν οι τέσσερις τοίχοι, καθώς με βυθίζουν στα τάρταρα της νύχτας. Συνέχεια ακούω θορύβους απ' έξω. Κόρνες αυτοκινήτων, καυσαέρια, μόνιμο εκνευρισμό των πάντων. Πουθενά φύση, εξοχή, πράσινο, ήλιος, όμορφα τοπία. Θέλω κάθε πρωί που ξυπνάω, ν' ανοίγω το παράθυρο, να βλέπω τον ήλιο και τα πουλάκια που κάθονται στα κλαδιά. Να νιώθω ελεύθερη κι όχι εγκλωβισμένη! Θέλω τις φθινοπωρινές μέρες -που αρχίζει και βρέχει- και τ' απογεύματα -που έχει σταματήσει η βροχή και το έδαφος είναι ακόμα βρεγμένο- να περπατάω στα χωράφια και να μυρίζω το έδαφος που έχει βραχεί. Να βλέπω τα φύλλα των δέντρων να κοκκινίζουν και ν' ακούω τα πουλιά να κελαηδούν. Μετά να φτάσω σπίτι, να κάνω ένα ζεστό μπανάκι και να ξαπλώσω στο κρεβάτι τυλιγμένη, με τη ζεστή κουβέρτα, φορώντας ένα πουλόβερ κι ένα ζευγάρι καλτσούλες. Να πίνω ζεστή σοκολάτα και να τρώω κουλουράκια κανέλας, ενώ διαβάζω βιβλία, ακούγοντας χαλαρή μουσική απ' το πικάπ μου. Με λίγα λόγια, έχω σιχαθεί αυτήν τη ζωή στην πόλη!
*****
🌺🌹🥀🪻🏵️ 🍁🍄🌼🌻🌷🪷🌸💐🌹💮🍂🌾🌿
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου