1ο Δείγμα Γραφής: «Αύριο σε προσμονή»

Έλα, άγγιξε

μου το χέρι!

Ας χαθούμε  αισίως σε  μονοπάτια  άδολων  ελπίδων,

σε λαβυρίνθους  λησμονημένων  στιγμών!

Ευτυχής προσμονή.

 

Στέρεψε το  έλεος, χαμένη 

η ανθρωπιά,

σαπίλα παντού,

στην ψυχή και  στον νου σαπίλα!

Ξεχνιέσαι ευκόλως, ξεχνάς με τον καιρό. Σχεδόν τα πάντα ή τίποτε.

Να γονατίσεις, να υποταχθείς!

Η βοήθεια δεν πρόκειται να έρθει.

Άνθρωπε, τίποτε και κανείς για σένα.

Να είσαι από τους εκλεκτούς,

μην αλλοιώνεσαι, μη φθείρεσαι,

τα τέρατα δεν ξεγελούν τις 

ζωντανές ψυχές!

Αχρείοι, φελλοί σε ποδοπάτησαν, 

σε προσπεράσαν οι σκιές,

πορεύτηκες στο ψέμα.

Ντρέπομαι για τον κόσμο μου, 

αυτόν του σήμερα.

Ντρέπομαι για τον κόσμο σου, 

εκείνον του χθες.

Ντρέπομαι να διαρρήξω τα ιμάτια μου,  

αδυνατώ αναίτια να φωνασκήσω.

Οφείλω να απαιτώ, να πασχίσω, 

εν τέλει να κερδίσω το Αύριο.

Ουδείς αντίκρισε ευθέως το ψέμα.

Μ’ ακούς; Ανοιχτή η θύρα για την 

υψηλότητά σου!

Παρασύρομαι, ολισθαίνω, αποχωρώ! 

Αναρωτιέμαι αν ήσουνα κι εσύ 

μιαν  πολυτέλεια περισσή.

Ένας κενός, ελλείπων χρόνος;

Απλή αναζήτηση ψηγμάτων αγάπης.

Χωρίς λόγια, χωρίς έργα, χωρίς 

καν έναν ψίθυρο! Συναίσθημα 

απείρως δυνατότερο. Αντίο! (Κ.Π.)

    

 «Κόσμος»

 Σαν ο Κόσμος  βουλιάζει,                             

το Φως χαμηλώνει, 

το Σκότος ψηλαίνει, 

κατηφές το βλέμμα 

κι ο νους κονταίνει, 

η ψυχή επαναπαύεται 

κι ο φόβος γιγαντώνει. 

Πρωί και βράδυ, νύχτα και μέρα 

ενώνονται τα χέρια, γίνονται 

μια φούχτα λάσπη, συνεχής, αδιάλυτη. 

Κρατιούνται αγκαλιά τα ακροδάχτυλα,        

κοιτάζουν τρυφερά τα μάτια,                    

υπάρχει πια μια κάποιαν κατανόησις!

«Χαϊκού»

Α'

Χαμογέλα μου 

κρέμεται απο σένα

η πορεία μου.

Β'

Σπάταλος χρόνος

η δύση του ηλίου 

ως το σκοτάδι. 

Γ'

Δεν μπορώ άλλο 

τα μουντά βραδινά

μοιάζουν μονάχα. (Ζ.Α.)                                                      _______                   

 A'

Για να μορφωθεί

ο άνθρωπος θέλει

δουλειά πολύ 

Β'

Μην τα παρατάς!

Τα πάντα ομορφαίνουν

λίγο, με υπομονή.

Γ'

Παραμένει εδώ,

χρόνος άσκοπα κυλά,

τίποτ' ορθό δε βγαίνει. 

(Ν. Ά.)

_______

«Θέλω...»

Σκοτάδι. Θέλω φως κι ήλιο κάθε ημέρα.

Μουντά δωμάτια.

Θέλω μουσική και χρώμα στον αέρα.

Μέρες που πέρασαν έμειναν εντός μου.

Έμεινα μόνη, ζητώντας γαλήνη.

Τώρα έχω ανάγκη μια παρέα καλή.

Έχω ανάγκη να κρατηθώ πέρα απ' τη μοναξιά, τη θλίψη, την απομόνωση.

Τώρα ζητώ δυο μάτια, δυο φιλιά 

κι ένα Αντίο. Τ' αναζητώ, 

μα δεν παύω, ακόμη σε χρειάζομαι! 

(Μ.Α)