«Μια πτώση...»

Εμείς 

οι απεγνωσμένοι,

άλλοτε με βιβλίο κι
άλλοτε με κρασί στο χέρι.

Στο καλύβι μέσα, με το βλέμμα 

χαμένο στο ρολόι της ζωής,
κοιτάμε τους καθρέπτες
και χανόμαστε μέσα τους.
Κι εσείς με πλατύ χαμόγελο,

 εσωστρεφείς τραγουδάτε 

σιγά στα περιστέρια.
Αμιγώς μοναχικοί,
χορεύετε τανγκό πλάι 

στην Ιωάννα της Λωραίνης.
Το βλέμμα δεν τραβάτε από 'δω,
το άγγιγμά σας δεν έχει ουσία.
Συνεχίστε να χορεύετε,

 με το ταίρι σας αφήνω.

Κι εμείς γυμνοί και δόλιοι, 

αμιγώς απόμακροι.
Προσοχή! Το τασάκι στη γωνιά 

της θράκας κινδυνεύει με μια 

πτώση πρωτόγνωρη!

( Α.Π.)