Στην Αρχαία Ελλάδα οι άνθρωποι είχανε έναν απλό κι ήρεμο τρόπο ζωής, χωρίς πολλή αναστάτωση. Στην πόλη, όπου βασιλιάς ήταν ο Έκτορας, ένα ξαφνικό γεγονός βρήκε απροστάτευτη την οικογένεια. Η πριγκίπισσα Αριάδνη ερωτεύτηκε τον λάθος άνδρα, τον Αχιλλέα. Έναν ναύτη, που μοναδική του αγαπημένη ήταν η άγρια θάλασσα. Και η Αριάδνη ήταν μονάχα γυναίκα του.
Μαύρα σύννεφα σκέπασαν τον ουρανό, ο ήλιος κρύφτηκε κι η βροχή ήρθε, μόλις τα νέα έφτασαν στ' αυτιά του βασιλιά. Έξαλλος ο πατέρας, κλείδωσε την κόρη του στην κάμαρά της και της απαγόρευσε ρητά κάθε συνάντηση με τον Αχιλλέα. Αυτός, αν και παραξενεύτηκε που δεν είχε νέα της, δεν έκανε κάποια προσπάθεια να τη βρει, καθώς υπήρχε κίνδυνος να αποκαλυφθούν. Μόνη του παρηγοριά ήταν η θάλασσα, που ήξερε πως ποτέ δεν θα τον προδώσει. Ή μήπως όχι; Η εντολή του βασιλιά να φύγει -με το πλήρωμα για εξερεύνηση άγνωστων έως τότε θαλασσών- τον προβλημάτισε. Χωρίς να μπορεί να κάνει κάτι, ξεκίνησε το ταξίδι του, με πόνο στην καρδιά. Οι μέρες περνούσαν, μετά οι μήνες κι έπειτα ένας ολόκληρος χρόνος.
Η θάλασσα ήταν άγρια, όλον αυτόν τον καιρό, κάτι που πρώτη φορά συνέβαινε στον Αχιλλέα. Η Αριάδνη από την άλλη, είχε απελπιστεί. Καμιά μέρα, όσο φωτεινή κι αν ήταν, δεν την έβρισκε χαρούμενη. Το μόνο που έκανε ήταν να πηγαίνει μία βόλτα στη θάλασσα κάθε μέρα, μόνο και μόνο, για να της τον θυμίζει. Δεν είχε σημασία, αν τα κύματα είχανε μπει στη θέση της ήρεμης θάλασσας. Εκείνη την ηρεμούσαν κι αυτά.
Ώσπου η βόλτα απέκτησε άλλο σκοπό. Είχε χάσει κάθε ελπίδα! Αποφάσισε, λοιπόν, πως το μέρος που πήρε την πρώτη της πνοή θα 'ταν εκείνο, όπου θα έδινε και την τελευταία. Πήρε μια βαθιά ανάσα και -την ώρα που ετοιμαζόταν να βουτήξει στην άβυσσο- η ατίθαση θάλασσα ηρέμησε. Η κοπέλα άνοιξε τότε τα μάτια και τον είδε. Η ανάσα της κόπηκε κι η καρδιά της πλημμύρισε μ' ελπίδα κι ανυπομονησία.
Κοίταξε καλύτερα κι ήταν όντως εκείνος, επάνω στο καράβι! Με μια απότομη βουτιά ο Αχιλλέας την έπιασε από το χέρι. Κοιτάχτηκαν βαθιά στα μάτια και δεν είπανε κουβέντα. Ήταν σα να μιλούσανε μόνο τα μάτια τους.
Ξαφνικά ο ήλιος φώτισε τα πάντα και το
κυριότερο η θάλασσα γαλήνεψε δια παντός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου