«Δολιχοδρόμος Έρως»

Πηγή σαν ήμουνα, θα μέρευα τη δίψα σου,

θα στέρευα τον χείμαρρο του πάθους.

Θα χόρευα στις άπειρες ερήμους 

κάποιου νου ξελογιασμένου.
Μεσαίωνας θα έμοιαζα, τα «πρέπει» 

της ψυχής σου να δαμάσω. 

Πλάσμα της Θάλασσας αν ήμουνα  

θα θύμιζα σπόγγο καθαρμού, τη θλίψη

των ματιών σου ν' αφανίσω. 

Ή μια γυναίκα-Θάνατος 

ασίγαστη φωτιά στα σωθικά 

σου μέσα να σημάνω.

Αν ήμουν άνεμος, λίβας θανατερός 

θα 'μοιαζα καταμεσής καλοκαιριού,

άρωμα μέθης στις κόγχες των περαστικών,

σπόρος καθαρμού στην ψυχή του Σύμπαντος, φαρμάκι δολερό στον αλαβάστρινο λαιμό σου να κολλήσω . 

Κι αν ήμουν το ύστατό σου βήμα, 
 θα γινόμουν το απόλυτο Κενό

στην άκρη του γκρεμού σου!